Alize & Poyraz 12. Bölüm

Poyraz, az önce geçmişinden çıkan bal gözleri gördüğünde şaşırmıştı. Yıllar önce bir çay bahçesinde görmüştü o gözleri. Emin olmak için dikkatlice bakarken, o gece o çay bahçesinde olan başka birisini daha görmüştü. Bal gözlü kızı kollarında tutan erkek! O da o gece aynı masada oturan erkekti. Üstelik bara doğru yürürken belini tutan sol elde alyans da vardı. Daha fazla sinirini bozacak tek şey kadın dırdırıydı. Şimdi ise hiç ummadığı biri, Naz, bunu yapıyor, soruları ile olmayan cevapları istiyordu.

Poyraz daha fazla sinirlenmemek için gördüklerini unutmak istedi. Üstünde durulmasına gerek olmayan bir olaydı. Beğendiği bir bayan evli çıkmıştı. Ama zaten o bayanı uzun yıllar önce beğenmişti. Hem de sadece gözlerini görerek. Bu akşam bakır rengi elbise ile gözleri aynı ateşle yanıyor gibiydi. O gözleri yıllardır unutmamıştı. Hatta bir gün İstanbul'da bulduğunu sanmış ama sonra yanıldığını anlamıştı.
Şimdi ise eşinin yanında gördüğü bal gözlü kıza daha fazla bakmamak için başını Naz'dan tarafa çevirmişti. Naz etrafındaki erkeklerin mutlaka dönüp bir daha bakacağı güzellikteydi. Asil bir görünümü vardı. Bunda, çocukluğunun Fransa'da geçmesi ve ailesinin moda ile yakından ilgilenmesi sonucu mankenlik yapmaya başlaması ve Türkiye'ye geldiği iki yıl öncesine kadar da mesleğine devam etmesi etkendi.

Hala ara sıra çıkan işlere gidiyordu. Yürüyüşü, vücudunu kullanışı çok başarılıydı. Her şeyi yakıştırarak taşırdı. En çok da bu yönünü beğenirdi Naz'ın. Üstelik her ortamda nasıl davranması gerektiğini de çok iyi bilirdi.

Bu gece de aileyi temsil etmek için düğüne katılmak zorunda olduğunu söylediğinde, nasıl giyinmesi gerektiğini sormuş ve önden kapalı, kayık kaya, koyu mavi elbise giymişti. Asıl güzelliği sırtındaydı. Çünkü az önce gördüğü bakır elbisenin sırtı gibi Naz'ın elbisesi de beline kadar açıktı. Tek fark üçgen bir sırt dekoltesi olmasıydı. İki kadını kıyaslaması hiç de etik değildi. Üstelik o bakır rengi elbisenin sahibinin belinde başka bir erkeğin eli vardı! Barda ellerinde kadehleri ile etrafı izleyen çift, dans pistinde yavaş hareketlerle dans eden diğer çifte bakıyordu. Alize, aklından geçen soruları sıralamak istiyordu. İlk sorusu da "Adı ne?" olacaktı ama bu soruyu sorar sormaz Alp'in takılmalarına maruz kalacağından emindi. O nedenle susuyor, belki laf arasında söyler diye bekliyordu. Ne içtiğini fark etmeden ikinci kadehe başladı. Alp de üçüncü kadehi içmeye başlamıştı. En son doktor kontrolünde nasıl kalp atışlarını dinlediğini anlatıp, henüz doğmamış kızına olan aşkını dillendiriyordu. Onun bu halini gören Alize, sevgi dolu bakışlarını arkadaşına çevirdi.

"Aylin ve sen çok şanslısınız. Aynı Ercan ile Aslı gibi. İnşallah sizler gibi bir aşk evliliği yaparım."

"Yaparsın tabii. Gönlünün sultanı belki çok yakında çıkar karşına."

"Sultanlara kaldıysa işim zor. Ben normal bir erkeğe razıyım."

Tam o sırada yanlarına gelen Aslı ile Ercan son cümleleri duymuştu.

"Hani Tony'ni bekliyordun?"

"Aslı'cığım inanmazsın ama benim Tony çoktan kapılmış. Hatta kendisi ve kapan burada."

"Ciddi misin? Kim o?"

Bu soruya vereceği yanıt en çok Aslı'yı şaşırtacaktı. Çünkü yıllardır ilk kez onadan bir şey gizlemişti Alize. Yine de dananın kuyruğu hiç olmazsa en mutlu gecesinde kopsun, bana fazla kızamaz, diye düşünüp yanıtladı.

"Şu bizim tatil köyündeki gri gözlü vardı ya! İşte o!" söylemişti işte. Üstünden koca bir yük kalkmıştı. Şimdi ise karşısındakinin patlamasını bekliyordu. Çok beklemedi elbette!

"Ne? Gri gözlü mü? Sen o zamandan beri Tony derken onu mu kastediyordun?" Sesi o kadar yüksek çıkmıştı ki etraflarındakiler merakla dönüp bakmaya başladılar. Alize, kendi sesini daha da kısarak,

"Evet, ama az önce nefis bir bayanla geldi ve benim Tony hayalim son buldu." dedi.

Aslı, o anda bile arkadaşının üzüntüsünü hissetti. Ercan da onun çocukluk aşkıydı. Ya o da başka kadınla Ercan'ı görseydi. Neler hissedeceğini düşündüğü an yine eski Aslı oldu. Arkadaşını neşelendirmek birinci öncelikti.

"Olsun sana başkasını buluruz. Bak bu Çeşme'nin havasında suyunda var bir şeyler. Hepimiz aşkı burada bulduğumuza göre, sen de yakalayacaksın doğru kişiyi. Ama daha sonra o 'gri gözlü' ile ilgili anlatmadıklarının hesabını sormayacağım sanma. Bir de ne demiştin bana... 'Tolga daha yakışıklı'... Şimdi anlıyorum o zamanki tavrını..." Alize, o yıllardaki çocukça kıskançlıkla öne sürdüğü Tolga'yı düşündü ve gülümsemeye başladı.

"Bunları sonra konuşuruz." Kaçmak istediği konulara daha fazla dalmak istemiyordu. Aslı, "Gerek yok. Anladım ben seni." diyerek konuyu kapatınca bu kez de Alize üsteledi.

"Kızgın mısın?"

"Elbette kızgınım. Nasıl saklarsın benden?" Şimdi bu da soru muydu?

"İşte bunu kesin sonra yanıtlamalıyım." Ercan'ın yanında on iki yaşında karısının da o adama hayran olduğunu söylemek en son yapacağı şeydi. Aslı da biliyordu bunu.

Gülerek "Gerek yok gerçekten, kızmadım say." Ercan ikili arasında geçen bu konuşmanın tek bir yerini bile anlamamıştı. Tek anladığı bu ikilinin arasında bile sır olduğuydu. Alize hala savunmadaydı.

"İşte ben de sırf bu yüzden susmuştum. Sonra da konusu geçmedi." Ne diyecekti? O yıllarda ben de gri gözlüye hastaydım. Hala da aklımdan çıkartamadım mı? Neyse ki o bunları düşünürken iki erkek de anlamadıkları konudan sıkılıp başka konular açtılar.

Alize, içinde barınan duyguların adlarını koyamıyordu. Aslı ile o yaşlarda aynı çocuğa tutulmuşlardı. Fakat Aslı içindekileri dışarıya çok rahat vururken kendisi hep saklamıştı hislerini. Şimdi ise zaten elden kaçırdığı erkek hakkında konuşacak pek bir şey kalmamıştı.

Dörtlü grup barda muhabbete devam ederken, az önce kendileri hakkında konuşulan çift de onlara yaklaştı. Aslında Poyraz, o dörtlüye yaklaşmayı hiç istemiyordu ama Naz'ın ısrarı ve daha fazla kalmak istemediği için 'gidelim' baskısı ile adımlarını bara doğru yönlendirdi. Kendilerini gören dörtlü susmuş, bu muhteşem çifti izliyordu. Önde Naz, arkasında Poyraz, önce gelin ile damadı tebrik edip iyi akşamlar dilediler. Sonra Naz, elini uzatıp Alize ve Alp ile de vedalaştı ama Poyraz sadece ikisine de başı ile kısaca selam verip, uzun adımlarla yanlarından uzaklaştı.